Make 1t possible
Suzanne TanNog te gaan
Twee marathon lopen binnen één week, op twee verschillende continenten, als je ook nog eens diabetes type 1 hebt: dat is een uitdaging, maar ik ga het doen!
Ik train momenteel keihard om op 21 april 2025 in Boston en op 27 april 2025 in Londen de laatste Abbott World Marathon Majors te finishen die nog op mijn lijstje staan.
Hiermee wil ik €50.000 ophalen voor Stichting DON. Steun jij mij ook? DONeer nu!
Gekkenwerk? Dé ultieme uitdaging!
In 2013 liep ik mijn eerste marathon in New York, toen ik over de finish kwam, dacht ik: dit doe ik nooit meer. Niet wetende dat ik drie maanden later de diagnose diabetes type 1 zou krijgen... Na een twintig jaar durend gezond en zorgeloos leven, staat mijn wereld van de ene op de andere dag volledig op zijn kop. Kan ik inderdaad nooit meer een marathon lopen? De wereld zakte onder mijn voeten vandaan. Maar ik gaf niet op en zette alles op alles om het vertrouwen in mijn eigen lijf terug te winnen. Uiteindelijk liep ik in 2016 nogmaals de marathon van New York. In de jaren daarna voegde ik Tokyo, Chicago en Berlijn daar nog aan toe. Marathonkenners weten dat er dan nog twee Abbott WMM’s op mijn lijstje staan: Boston en London. En voor beide Marathons heb ik nu een startbewijs weten te bemachtigen!
Vallen, opstaan en weer doorgaan
Met dit avontuur wil ik laten zien dat je met diabetes type 1 nog steeds kunt sporten en doelen kunt bereiken. Maar ik hoop ook het bewustzijn te vergroten over de uitdagingen die mensen met diabetes type 1 dagelijks tegenkomen. Diabetes type 1 is geen ‘lichte aandoening’ waar je moeiteloos mee leeft, het vereist elke dag minimaal vijf insuline-injecties en constante monitoring van mijn glucosewaarden. Complicaties liggen altijd op de loer. Na tien jaar diabetes beginnen nu de eerste tekenen van oogschade zich te tonen, en de kans bestaat dat ik later in mijn leven een deel van mijn zicht verlies. Je ziet het misschien niet van buiten, maar het speelt elke dag door mijn hoofd.
Hardlopen vraagt van mij een stuk meer dan hardloopschoenen aantrekken en de deur uitgaan. Er gaat een hele voorbereiding aan vooraf. Dat realiseren mensen zich niet als ze mijn Strava-rondjes of Instagram-foto’s met medailles zien. Het lijkt misschien alsof ik het uit mijn mouw schud, maar de realiteit is anders. Ik heb slechte nachten waarin ik meerdere keren moet opstaan om mijn suiker te reguleren en de volgende dag niet kan trainen. Soms moet ik noodgedwongen hardlooptrainingen afbreken omdat mijn glucosewaarde te laag is en ik mij niet lekker voel. Het is vallen, opstaan en weer doorgaan.
Een toekomst zonder diabetes type 1?
Er worden grote stappen gezet richting genezing, maar we zijn er nog lang niet! Er is nog altijd veel geld nodig om onderzoek te kunnen blijven financieren, en zo stap voor stap dichterbij een oplossing te komen. Ik hoop met dit marathonavontuur €50.000 op te halen en zo een bijdrage te leveren aan de genezing van diabetes type 1.
DONeer en volg
Op deze pagina kun je niet alleen doneren, maar volg je mij ook de komende maanden richting de finishlijn van de twee Abbott World Marathon Majors: Boston en Londen.
Wat doet intensieve training met je lichaam als je diabetes type 1 hebt? Hoe houdt ik met het juiste dieet mijn bloedsuikerspiegel stabiel tijdens de zware trainingen? Wat is de impact op mijn sociale leven? Ik ga onder andere in gesprek met een diëtist, sportcoach, en Hoogleraar Diabetologie Eelco de Koning, en ik neem jullie mee!
In december bekijk je hier de allereerste vlog!
De vlogreeks op weg naar de marathons wordt mede mogelijk gemaakt door Abbott, producent van de FreeStyle Libre systemen en de bijbehorende apps.
Abbott heeft geen invloed gehad op de inhoud van de vlogs. De gedeelde meningen zijn van Suzanne en vertegenwoordigen niet noodzakelijk die van Abbott. De verstrekte informatie is niet bedoeld als vervanging voor professioneel medisch advies. Individuele symptomen, situaties en omstandigheden kunnen verschillen. Raadpleeg je arts of gekwalificeerde zorgverlener met betrekking tot je aandoening en de juiste medische behandeling.
De Abbott World Marathon Majors-serie zal in 2025 uitbreiden van zes naar zeven marathons, met de toevoeging van de Sydney Marathon. Deelnemers die de oorspronkelijke zes races (Tokio, Boston, Londen, Berlijn, Chicago en New York City) lopen, zullen nog steeds de originele Sixth Star-medaille ontvangen. Suzanne zal ook de Abbott World Marathon Majors Sixth Star-medaille ontvangen en natuurlijk eeuwige roem na het voltooien van haar laatste marathons in Boston en Londen.
__________
Twee marathons rennen binnen één week vergt een serieuze aanpak, en ik word dan ook begeleid in dit traject door Running Movements (https://www.runningmovements.nl/). Mijn trainingsschema's worden door hen gemaakt en aangeboden, zodat ik optimaal voorbereid aan de start sta.
Laatste donaties
Bekijk alleLaatste blogs
Bekijk alle
Zoveel meer dan die paar prikjes die mensen zien
06-03-2025 | 11:37 Een constante mentale belastingDe mentale impact van diabetes type 1 weegt voor mij misschien nog wel zwaarder dan de lichamelijke kant. Toch is dit een aspect dat, naar mijn gevoel, door veel mensen wordt onderschat. Misschien is dat ook wel een beetje mijn eigen schuld. Omdat ik altijd maar zeg: “Ja, alles gaat goed.” “Ach ja, het is wat het is.” “Ja, ik heb diabetes type 1, maar ik kan wél marathons rennen.”Als je dat steeds zegt, lijkt het alsof het altijd goed gaat. Maar dat is echt niet zo. En de buitenwereld ziet vooral de prikjes, de sensoren of de pomp. Wat er zich in mijn hoofd afspeelt? Dat ziet bijna niemand.Je moet continu dealen met de constante gedachtes over je bloedsuiker, eten, beweging, stress en alle onvoorspelbare factoren die je waarden beïnvloeden. En dat is soms best zwaar. Er zijn dagen waarop alles lijkt te kloppen, maar er zijn ook dagen waarop het voelt alsof je in een eindeloze strijd zit met je eigen lichaam.Meer dan alleen koolhydraten tellenEn het ingewikkelde is: het gaat niet alleen om de hoeveelheid koolhydraten die je eet. Dat is maar één van de 42 factoren die je bloedsuiker beïnvloeden. Stress, slaapritme, hormonen, de buitentemperatuur, hoeveel je de afgelopen dagen hebt gesport, zelfs of je verkouden wordt—het speelt allemaal mee. Soms lijkt het alsof je alles goed doet, maar toch werkt je lichaam niet mee. Eigenlijk moet je continu presteren, altijd alert zijn, nooit je focus verliezen. Alsof je non-stop een ingewikkelde som moet oplossen, terwijl de uitkomst steeds verandert. En geloof me, dat is uitputtend en dat is wat deze ziekte mentaal zo zwaar maakt. Er komt zoveel meer bij kijken dan die paar prikjes die mensen zien. Ik las laatst dat mensen met type 1 diabetes gemiddeld 180 beslissingen per dag nemen die direct met hun ziekte te maken hebben. Als je 8 uur slaapt, betekent dat dat je overdag ongeveer elke 5 minuten een beslissing moet maken. Elke. Vijf. Minuten.Het is een ziekte die nooit stopt. Geen pauzeknop, geen rustdagen. Sinds 5 februari 2014 heb ik geen dag gehad waarop ik niet aan mijn diabetes dacht. Geen ochtend waarop ik zorgeloos opstond zonder eerst mijn waardes te checken. Geen maaltijd zonder na te denken over koolhydraten en insuline. Geen sportmoment zonder rekening te houden met hoe mijn lichaam zal reageren.Soms zou ik zo graag op pauze willen drukken. Gewoon even niet nadenken. Geen berekeningen maken. Geen stress over hoge of lage bloedsuikers. Gewoon onbezorgd leven. Maar dat kan niet. Hoe ik het zo goed mogelijk onder controle houd?Je raadt het al: sporten. Sporten dwingt me om mijn glucosewaardes goed in de gaten te houden, want ik kán simpelweg niet trainen als mijn suikerwaardes niet goed zijn. Tegelijkertijd helpt sporten me juist ook om stabiel te blijven. Een wisselwerking dus.Maar het resultaat van de intensieve trainingen is wel dat ik er nu de hele dag mee bezig ben. Ik geniet enorm van dit traject en de uitdaging en ik kijk ontzettend uit naar april, maar ik ben ook blij als het erop zit en ik de controle weer iets meer kan loslaten.De impact van intensive trainingOndertussen merk ik dat de spanning zich opstapelt. Ik slaap de laatste weken slecht, mijn lijf staat continu aan en mijn glucosewaardes zijn verre van ideaal. Vooral de hypers (hoge suikers) zijn een probleem, waardoor ik veel insuline moet spuiten. Maar als ik insuline spuit, kan ik de daaropvolgende drie uur niet sporten.Dus wat doe je als je een hardlooptraining gepland hebt en je suiker te hoog is? Insuline spuiten en je training skippen? Of accepteren dat je waardes een aantal uur niet goed zijn? Als ik spuit en binnen drie uur ga sporten, eindig ik gegarandeerd in een hypo en moet ik de training afbreken. Dus vaak kies ik ervoor om hoge suiker te accepteren en toch te gaan trainen. Maar dat vreet mentaal aan me. Want hoge suikerwaardes veroorzaken op korte termijn dat ik chagrijnig, futloos en moe ben. Maar op de lange termijn liggen er complicaties op de loer waar ik liever niet te veel over nadenk. Wil je meer weten over de mentale impact van diabetes? In deze video ga ik in gesprek met Sasja Huisman, medisch psycholoog gespecialiseerd in diabetes. We praten over de onzichtbare mentale belasting en hoe je hiermee om kunt gaan. __________Twee marathons rennen binnen één week vergt een serieuze aanpak, en ik word dan ook begeleid in dit traject door Running Movements (https://www.runningmovements.nl/). Mijn trainingsschema's worden door hen gemaakt en aangeboden, zodat ik optimaal voorbereid aan de start sta.Sponsoren
